An Unbiased View of بیماری زخم های پروانه ای
An Unbiased View of بیماری زخم های پروانه ای
Blog Article
كه فقط با داروهاي دكتر دومي كمي بهتر بود ولي تا يه قطره اش تموم شد مجدد گريه هاش برگشت به روز اول حالا موندم چه كار كنم راهنمايي كنيد لطفا يا اگر دكتر بهتري ميشناسيد معرفي كنيد بهم باتشكر
تند تند ناخن های خود را مرتب کنید. استفاده از دستکش در هنگام خواب برای کمک به جلوگیری از خراش و عفونت می تواند مفید باشد.
کار کردن با یک متخصص توان بخشی (درمانگر فیزیکی, مشاور حرفه ای) می تواند به کاهش محدودیت های حرکت ناشی از اثر زخم و ادغام انگشتان و مفاصل کمک کند.
نشانههای بیماری پروانهای به نوع آن بستگی دارد و عبارتند از:
کودکان با شکل های ملایمبیماری پروانه ای می توانند با پوشیدن شلوار بلند و آستین بلند برای فعالیت های خارج از خانه از پوست خود محافظت کنند.
سرمای شدید اغلب بر کل بدن تاثیر می گذارد و برخی از عوارض مانند عفونت، تغذیه مشکلات و از دست دادن مواد غذایی از طریق پوست می تواند مهلک باشد.
خدمات خواندنی های سلامت تبادل نظر اجاره تجهیزات پزشکی درباره ما تماس با ما لینکهای مهم
در سایت نوبتدهی پزشک دکترِتو امکان دریافت نوبت ویزیت حضوری و مشاوره با دکتر پوست آنلاین وجود دارد.
استفاده از محصولات درمان کننده در پانسمان: میتوان از برخی از روغنها و کرمهای مرطوب کننده در باندهای نچسب استفاده نمود و به آرامی پانسمان را روی زخم قرار داد.
تاولهای پوستی از discover this رایجترین نشانههای بیماری پروانهای میباشند که این تاولها همراه با خارش و خونریزی بوده و منجر به عفونت میگردند. بیماری پروانهای موجب به وجود آمدن زخمهایی میگردد که منجر به انقباضات مفصلی و ناهنجاریهای زیبا شناختی در اندامهای گوناگون بدن همچون پا و دست خواهند گردید.
ژن خاومش ممکن است از یک والد مبتلا به ارث برده شود, یا ممکن است برای اولین بار در فرد آسیب دیده رخ دهد.
بیشتر انواع بیماری پروانه ای به ارث برده می شوند. این شرایط معمولاً در نوزادی یا اوایل دوران کودکی بروز داده می شود ، برخی افراد ممکن است علائم و نشانه ها را تا دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی گسترش دهند.
كافئين، پیاز، کلم، نخود ، لوبيا ، باقلا و کلم بروکلی و بقیه موادی که گاز معده تولید میکنند را کمتر مصرف کنید.
آزمایش ژنتیک: تستهای ژنتیکی گاهی برای تأیید تشخیص استفاده میشود، زیرا اکثر اشکال بیماری پروانهای به صورت ارثی منتقل میشوند و نمونهی خون فرد گرفته شده و جهت تحلیل و بررسی به آزمایشگاه فرستاده میشود.